Pl:Fire Path
Ścieżka pożarowa |
Opis |
Droga która w nagłych wypadkach umożliwiłyby dostęp pojazdom strażackim i innym pojazdom o dużym rozstawie osi z solidnym zawieszeniem. |
Kategoria: Ograniczenia |
Tagi |
Ścieżka pożarowa to obszar wolny od przeszkód, które w nagłych wypadkach umożliwiłyby dostęp pojazdom strażackim i innym pojazdom o dużym rozstawie osi z solidnym zawieszeniem. Różnią się od dróg serwisowych przeznaczonych dla pojazdów ratowniczych tym, że zwykle nie są zaprojektowane drogi.
W Wielkiej Brytanii zwykle drogi mają wyraźne oznaczenia zabraniające parkowania przed wjazdem na ścieżką pożarową oraz mogą mieć dodatkowe środki, aby uniemożliwić innym typom pojazdów korzystanie z trasy (np. bloki chodnikowe o wysokim profilu).
Często instalowane na obszarach mieszkalnych ze starszym układem ulic, gdzie niektóre odcinki ulic zostały zablokowane w celu ograniczenia ruchu, lub w układach Radburn, w których takie ścieżki znacznie skracają czas dostępu. W takich przypadkach dostęp dla pieszych i rowerzystów może odbywać się wzdłuż ścieżki pożarowej lub w jej obrębie.
Przykłady
Tagowanie
Typowa ścieżka pożarowa składa się z następujących elementów:
- Niezależna ścieżka pożarowa
- Blokujące bariery chodnikowe, zniechęcające do użytkowania przez zwykłe pojazdy, zwykle parę blokad sąsiadujących z chodnikiem po każdej stronie ścieżki pożarowej.
- Wyraźnie namalowane znaki drogowe, pokazujące brak parkingu i napis „ŚCIEŻKA POŻAROWA” po obu stronach trasy.
- „Rynna” na ścieżce rowerowej (zwykle bez znaku pojazdów) i chodnik.
W niektórych przypadkach może być obecna dodatkowa bariera, taka jak szlaban zamknięty łańcuchem.
W wielu przypadkach, gdy ścieżka pożarowa jest wyraźnie zaznaczona jako droga, tagi highway=service + service=emergency_access mogą być wystarczające (patrz drugi przykład).
W innych przypadkach dostępność jest egzekwowana głównie przez zapewnienie, że nie ma przeszkód na danym odcinku dla pojazdów straży/pogotowia, wtedy tag fire_path=yes może być użyty w odpowiedni sposób, aby to wskazać.
Stosujemy istniejące oznakowania, aby określić odpowiednie tagi dostępu: Zobacz dwa przykłady.